Ik ben opgegroeid in een gezin waar een hond steeds deel van uitmaakte. Ik vond het leuk de honden kleine truukjes aan te leren.
In 2008 kreeg ik de kans om mijn eerste Mechelse herder, Kendo, te adopteren en zo te redden van euthanasie, hij had een karrenvracht aan bagage meegekregen. Het werd uiteindelijk de eerste hond waar ik zo een hechte band mee had en die me de interesse in de wereld van de hond heeft doen inzien en een voorliefde voor werkhonden heeft gekweekt.
Ik ben tijdens mijn zoektocht naar raad terecht gekomen in verschillende hondenscholen. In 2009 zette ik mijn eerste stappen als instructeur. Toch heb ik steeds het gevoel gehad dat er iets ontbrak: het plezier hebben en het begrijpen van de hond.
De zoektocht ging verder en in 2010 startte ik samen met een aantal vrienden de hondenschool “De Beerselse Hondenvrienden”. Op zoek naar een geschiktere locatie kwam in 2015 een terrein op de biezeweide vrij, waar we nu zitten.
In 2014 kocht ik mijn 2e mechelse herder, Niro. We doen heel wat activiteiten samen: steppen, wandelen, gehoorzaamheid, detectie, speuren, … Maar het meest van al hou ik nog van niets doen en gewoon uren zijn gedrag observeren, steeds ben ik weer verbaasd om even een glimp te kunnen opvangen van de wondere wereld van een hond.
